Afscheid nemen, vliegen en intergreren
Blijf op de hoogte en volg Sandra
16 December 2013 | Aruba, Oranjestad
Hallo lieve allemaal!
Bij deze het eerste reisverslag vanuit Aruba. Ik vind het zelf nog een beetje gek als ik het lees en besef het ook allemaal nog niet zo goed ;p
Gisterochtend om 7.15u ben ik samen met mijn ouders en broertje vertrokken naar Schiphol. Met nog slaap in mijn ogen zag ik naast me ineens zwaaiende led-verlichting, alsof ik al op het vliegveld was! Stonden die veel te gekke, maar lieve buren me nog uit te zwaaien. (Ontzettend bedankt nog voor jullie brief die ik pas in het vliegtuig mocht lezen)
Ook Lea had de moed gevonden om me uit te zwaaien. Super leuk!
Eenmaal aangekomen in Amsterdam en na een aantal rondjes te hebben gereden om de auto te parkeren, ontving ik het fijne bericht van mijn medestudent Maud dat onze vlucht 3 uur vertraging had opgelopen. Daar stonden we dan, bepakt en bezakt, met zenuwen en klamme handjes. Een fijne gedachte dat je nog even iets meer tijd door kon brengen met je ouders. Dat dan weer wel!
Na het wegbrengen van onze koffers hebben we nog even koffie gedronken met z'n allen en daarna kwam dat vervelende moment van afscheid nemen. En nee, ik hield het niet droog en de gekregen tissues kwamen goed van pas! haha.
We stonden er vanaf toen echt alleen voor... maar ook dit kwam uiteindelijk goed. Ter compensatie van de vertraging hadden we een gratis lunch bij de Mac en na een halve marathon in de vertrekhal kwamen we ook nog aan bij de juiste gate! Wat willen we nog meer? Nou, er was nog 1 ding, namelijk: naast elkaar zitten tijdens een vlucht van 10 uur! Gelukkig hebben we kunnen ruilen met een jongen die officieel naast mij hoorde te zitten. Dit was gelukkig geen enkel probleem. De vlucht op zich verliep voorspoedig. Met het aangeschafte entertainmentprogramma en goed vliegtuigvoedsel was het goed te doen. Ja mam, ik heb bami met kip gehad! Dag 1 en ik ben nu al een ander mens! haha. Halverwege de reis was ik blij dat ik naar de WC moest. Even lopen en staan, het is immers een lange zit en zelfs met extra beenruimte nog niet heel ruim of comfortabel.
Toen we aankwamen op Aruba voelde je direct de warme wind al in de luchttunnel. Even snel de koffers ophalen en naar ons appartement dachten we! Laat dat "even snel" maar weg... Zoveel haast hebben ze hier niet en willen uitgebreid nog eens je koffer scannen en doorzoeken. Heerlijk!
Eenmaal voorzien van onze hand/ruimbagage hebben we contact opgenomen met de vrouw (Nita Mokiem) van ons appartement. Zij kwam ons van het vliegveld halen en binnen tien minuten was ze er. Wat een aardige vrouw! Ze begon direct van alles uit te leggen en te vragen, tilde samen met ons de koffers in een bijna te kleine auto en reed ons voorzichtig naar huis. Je wordt hier helemaal ZEN door alles wat ze doen. Ik schrok wel even toen ik het elektrische hek met sloten zag. De mensen hier leven echt op zichzelf en doen er alles aan om criminaliteit tegen te gaan. Fijn gevoel dat alles goed is afgesloten, maar ook een beetje vreemd.
Onze eerste nacht was wel oké, maar we waren vroeg wakker met het gevolg dat de vermoeidheid nu begint toe te slaan. Even wennen aan die nieuwe tijd en een tropisch klimaat. We hebben vanmorgen de eerste boodschappen opgehaald en een auto gehuurd. Die heb je hier toch wel nodig! Vanmiddag bekijken we de kaart, rijden we wat rond, gaan we naar de bank etc. "Alles op z'n tijd" zeggen wij ook nu al!
Ik hoop jullie eerst voldoende te hebben geïnformeerd, al heb ik nog veel meer te vertellen! Tot het volgende reisverslag!
Liefs,
Sandra
Bij deze het eerste reisverslag vanuit Aruba. Ik vind het zelf nog een beetje gek als ik het lees en besef het ook allemaal nog niet zo goed ;p
Gisterochtend om 7.15u ben ik samen met mijn ouders en broertje vertrokken naar Schiphol. Met nog slaap in mijn ogen zag ik naast me ineens zwaaiende led-verlichting, alsof ik al op het vliegveld was! Stonden die veel te gekke, maar lieve buren me nog uit te zwaaien. (Ontzettend bedankt nog voor jullie brief die ik pas in het vliegtuig mocht lezen)
Ook Lea had de moed gevonden om me uit te zwaaien. Super leuk!
Eenmaal aangekomen in Amsterdam en na een aantal rondjes te hebben gereden om de auto te parkeren, ontving ik het fijne bericht van mijn medestudent Maud dat onze vlucht 3 uur vertraging had opgelopen. Daar stonden we dan, bepakt en bezakt, met zenuwen en klamme handjes. Een fijne gedachte dat je nog even iets meer tijd door kon brengen met je ouders. Dat dan weer wel!
Na het wegbrengen van onze koffers hebben we nog even koffie gedronken met z'n allen en daarna kwam dat vervelende moment van afscheid nemen. En nee, ik hield het niet droog en de gekregen tissues kwamen goed van pas! haha.
We stonden er vanaf toen echt alleen voor... maar ook dit kwam uiteindelijk goed. Ter compensatie van de vertraging hadden we een gratis lunch bij de Mac en na een halve marathon in de vertrekhal kwamen we ook nog aan bij de juiste gate! Wat willen we nog meer? Nou, er was nog 1 ding, namelijk: naast elkaar zitten tijdens een vlucht van 10 uur! Gelukkig hebben we kunnen ruilen met een jongen die officieel naast mij hoorde te zitten. Dit was gelukkig geen enkel probleem. De vlucht op zich verliep voorspoedig. Met het aangeschafte entertainmentprogramma en goed vliegtuigvoedsel was het goed te doen. Ja mam, ik heb bami met kip gehad! Dag 1 en ik ben nu al een ander mens! haha. Halverwege de reis was ik blij dat ik naar de WC moest. Even lopen en staan, het is immers een lange zit en zelfs met extra beenruimte nog niet heel ruim of comfortabel.
Toen we aankwamen op Aruba voelde je direct de warme wind al in de luchttunnel. Even snel de koffers ophalen en naar ons appartement dachten we! Laat dat "even snel" maar weg... Zoveel haast hebben ze hier niet en willen uitgebreid nog eens je koffer scannen en doorzoeken. Heerlijk!
Eenmaal voorzien van onze hand/ruimbagage hebben we contact opgenomen met de vrouw (Nita Mokiem) van ons appartement. Zij kwam ons van het vliegveld halen en binnen tien minuten was ze er. Wat een aardige vrouw! Ze begon direct van alles uit te leggen en te vragen, tilde samen met ons de koffers in een bijna te kleine auto en reed ons voorzichtig naar huis. Je wordt hier helemaal ZEN door alles wat ze doen. Ik schrok wel even toen ik het elektrische hek met sloten zag. De mensen hier leven echt op zichzelf en doen er alles aan om criminaliteit tegen te gaan. Fijn gevoel dat alles goed is afgesloten, maar ook een beetje vreemd.
Onze eerste nacht was wel oké, maar we waren vroeg wakker met het gevolg dat de vermoeidheid nu begint toe te slaan. Even wennen aan die nieuwe tijd en een tropisch klimaat. We hebben vanmorgen de eerste boodschappen opgehaald en een auto gehuurd. Die heb je hier toch wel nodig! Vanmiddag bekijken we de kaart, rijden we wat rond, gaan we naar de bank etc. "Alles op z'n tijd" zeggen wij ook nu al!
Ik hoop jullie eerst voldoende te hebben geïnformeerd, al heb ik nog veel meer te vertellen! Tot het volgende reisverslag!
Liefs,
Sandra
-
16 December 2013 - 17:52
Sandra Warringa:
Integreren* -
16 December 2013 - 18:17
Anja Teuben:
Leuk om mee te lezen! -
16 December 2013 - 23:46
Charis:
Haai SAN!
Ik als ervaringsdeskundige wat betreft een stage op de Antillen, ben nu toch wel heel erg jaloers! Wat ga jij een gave tijd tegemoet! Ik zal al je verhalen gaan lezen.. Vind t nu al leuk! En erg herkenbaar ook.. Lieve schat, veel plezier en geniet er van!
X Charissa -
17 December 2013 - 08:59
Kelly:
Mooi geschreven meid!
Hoop dat jullie een gigantisch toffe tijd daar hebben..
Geniet er vooral heel erg van!
Kusjes! ♡ -
17 December 2013 - 14:38
Sandra Warringa:
Al zit ik op het terras met m'n laptop om voor school bezig te gaan, het is genieten! Ik zal niet iedere dag een verhaal plaatsen. Alleen als we bijzondere ervaringen hebben opgedaan! Maar er zullen vast nog vele verslagen volgen! haha.
Liefs! -
17 December 2013 - 21:52
Johanna:
Heyyy Schat :-) Mooi geschreven. Geniet van de eersten dagen.
xxxxx
-
24 December 2013 - 19:11
Pap:
Geen kleding mee terug nemen, maar koffers vol met benzine.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
